Budowę rozpoczęto dnia 30.06.1920 r. (...) Kamień na fundamenty dostarczył bezpłatnie Karol Golda, również bezpłatnie łamali go miejscowi górnicy, za darmo pracowali też pod okiem palera (podmistrza) murarskiego, Franciszka Janosza, murarze, którzy postawili mury do wysokości 3m. Cegłę po bardzo niskich cenach dostarczył zarząd kopalni „Ferdynand”. Drzewo na rusztowanie podarował Paweł Jarczyk. Wszelki transport zapewnili rolnicy z Podlesia, Zarzecz i Kostuchny. Pracami ciesielskimi kierował Stanisław Nowara. O drewno starał się również Józef Stabik, a obrabiał je w swoim zakładzie Tomasz Brożek. On też zakupił w Hucie „Pokój” drzwi i żelazne okna. Szkło okienne podarował Paweł Jarczyk. Żelazny krzyż na wieżę wykonali ślusarze zatrudnieni w kopalni „Boera”. Inni Podlesianie, mniej zaangażowani w bezpośrednie prace przy budowie, zbierali składki, także w innych miejscowościach.

 

Niewątpliwie to, iż pracujący przy budowie robotnicy nie pobierali wynagrodzenia (z małymi wyjątkami), a także fakt, że znaleźli się hojni darczyńcy, powodował że budowa posuwała się do przodu w imponującym tempie. Po czterech miesiącach gorączkowej pracy kościół stanął „pod dachem”.

 

W niedzielę 07.11.1920 r. o godz. 15 odbyło się uroczyste poświęcenie kamienia węgielnego dokonane przez ks. J.Kapicę w obecności ks. P.Dworskiego, ks. E. Szramka, ks. W. Rozmusa i ks. A. Plewni oraz licznie zgromadzonych mieszkańców Podlesia i sąsiednich miejscowości. (...)

 

Przy tej okazji wmurowano dokument opisujący zarówno jak doszło do wybudowania świątyni, jak i trudne warunki panujące w 1920 r. na Śląsku i w Europie wyniszczonej wojną. W piśmie znalazło się też zdanie świadczące o silnym przywiązaniu budowniczych kościoła do polskości:

 

„Pierwszy ten kościół w Podlesiu został postawiony na pamiątkę wyzwolenia Górnego Śląska spod jarzma prusko-niemieckiego”.

 

„Pomimo, iż większość prac wykonano społecznie, budowa pochłonęła ponad 360 tys. marek niemieckich”.

 

„Ołtarz wyrzeźbił Franciszek Folek z Pawłowic Śl., a malował i złocił Ludwik Baendel z Łąki koło Pszczyny. Ogólne koszty ołtarza wynosiły ok. 35 tys. marek”.

 

Centralne miejsce na ołtarzu zajął obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Wykonał go artysta Bolesław Rutkowski wg oryginału, ale w większych wymiarach (1,06m x 1,60m). W dniu 14.07.1921 r. sprowadzono obraz z Częstochowy do Podlesia. W czasach przynależności Górnego Śląska do diecezji wrocławskiej (1821-1922) żaden z nowo budowanych kościołów nie otrzymał jako patrona Matki Boskiej Częstochowskiej. Podleska świątynia jako pierwsza na Górnym Śląsku przyjęła to wezwanie, co oczywiście wzbudziło sprzeciw biskupa wrocławskiego oraz proniemiecko usposobionego ks. P. Dworskiego.

 

 

Z Kroniki Parafialnej Podlesia

 

... Wieś Podlesie należała od dawien dawna do kościoła parafialnego w Mikołowie; dzieliła losy parafii mikołowskiej.

 

Ostatnim proboszczem mikołowskim będącym duszpasterzem Podlesian w czasie budowy własnego kościoła w Podlesiu aż do utworzenia własnej kuracji był ks.Paweł Dworski od 1 marca 1905 roku proboszczem w Mikołowie.

 

Myśl o własnym Domu Bożym nurtowała Podlesian już przed I wojną światową. Całogodzinna droga do kościoła w Mikołowie dla wielu Podlesian zwłaszcza starszych i chorych była uciążliwa.   

 

Po wojnie Podlesianie na serio przystąpili do powziętego dawniej zamiaru budowy własnego kościoła. Zawiązał się Komitet Budowy Kościoła. Pierwsze zebranie Komitetu Budowy Kościoła odbyło się 6 stycznia 1920 r. Fundament pod kościół położono dnia 30 marca 1920 r. Chętnie dopomagały gminy Zarzecze i Kostuchna. Po czterech miesiącach gorączkowej pracy tj. dnia 7 listopada stanął kościół pod dachem. W tym czasie zasiadał na tronie papieskim Ojciec Święty Benedykt XV, w diecezji wrocławskiej książe Biskup dr A. Bertram, dziekanem dekanatu mikołowskiego był ks. J. Kapica, proboszczem mikołowskim ks. P. Dworski a wikarymi parafii byli ks. Wientzek i ks. dr Szramek. Kościół powstał jako kościół filialny kościoła mikołowskiego.

 

W głównym Ołtarzu umieszczono Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej Królowej Korony Polskiej. Obraz zamówiono u ojców  Paulinów na Jasnej Górze już w 1919 r. Wykonał go artysta malarz Bolesław Rutkowski na wzór cudownego obrazu częstochowskiego, pod dozorem przeora klasztoru.

 

W roku 1920 sprowadzono obraz z największą uroczystością do naszego kościoła.

 

Uroczystość rozpoczęła się już w klasztorze na Jasnej Górze kiedy dokonano prastarym zwyczajem pocierania obrazu o oryginał Matki Boskiej Częstochowskiej. Kazanie wygłosił przy tej okazji sam przeor Klasztoru Jasnogórskiego.

Po przewiezieniu obrazu koleją do Mikołowa, sprowadzono obraz do kościoła mikołowskiego, skąd następnie wyruszyła procesja wraz z obrazem do kościoła w Podlesiu.

 

Dnia 15 sierpnia 1921r. Poświęcił nowy kościół ks.prałat Kapica z Tychów ówczesny delegat biskupi na Śląsk Polski. Pierwszą Mszę św. Odprawił w naszym kościele ks. Rozmus rodak z Podlesia. Początkowo dojeżdżali księża z mikołowa celem odprawienia nabożeństw. Ostatecznie ks. kard. Bertram zamianował kuratusem naszego kościoła dotychczasowego wikarego mikołowskiego ks.Wientzka. Decyzja Administracji Apostolskiej w Katowicach z dnia 1 września 1925 r. zostało Podlesie wyłączone z parafii mikołowskiej i utworzono samodzielną parafię podleską  z równoczesnym mianowaniem kuratusa Karola Wientzka prob. W Podlesiu. Ks.prob. Wientzek (Więcek) duszpasterzował w parafii do 1944 r.

 

Po ciężkiej chorobie zmarł w klasztorze ss. Boromeuszek w Mikołowie dnia 21 września 1944 r. W dniu 25 września odbył się pogrzeb w Podlesiu i spoczywa na cmentarzu parafialnym.

 

Po nim objął parafię jako administrator ks.Alojzy Lazar dotychczas proboszcz w Niedobczycach pod Rybnikiem. Rządził parafią podleską od listopada 1944 do września 1950 r. Jako emeryt mieszka w Podlesiu i dojeżdża z pomocą duszpasterską do Jankowic i Międzyrzecza koło Pszczyny. Zmarł dnia 9 lutego 1956 r. Pochowany w Podlesiu.

 

Parafię dnia 11 września 1950 obejmuje zatwierdzony jako proboszcz 23 lipca 1957 r. ks. A. Steuer. Zarządzał parafią do stycznia 1965 r. Przechodząc na emeryturę. Zmarł 18 września 1978 r. W Tychach pochowany tamże.

 

Po Soborze Watykańskim II w związku z odnową liturgiczną przebudowano prezbiterium w naszym Kościele i przystosowano do wymogów Soboru. Istniejące do 1966 r. boczne zakrystie zamieniono na kaplice boczne. Jedną przeznaczono na kaplicę chrzcielną, a w drugiej zbudowano ołtarz i służy jako miejsce na stajenkę i Boży Grób. Do wszystkich okien zamontowano witraże według projektu Hanny Szczypińskiej z Warszawy a wykonała je firma braci Paczków z Krakowa-Podgórza. Tematyka witraży dotyczy życia Pana Jezusa po zmartwychwstaniu. Witraż półkolisty nad głównym wejściem to patronka naszej parafii Matka Boska Częstochowska  św. Wojciech i św. Stanisław biskup.
 

 
ODPUST PARAFIALNY: NIEDZIELA PO 25 SIERPNIA

 

Kościół Nasz został uznany jako miejsce pamięci i wpisany do ewidencji - 18.06.2009

 

 

 

W związku z podjętymi przed kilku laty przez dr Irenę Pająk staraniami, można dziś poinformować, że nasz kościół parafialny został ujęty w Wykazie Miejsc Pamięci Województwa Śląskiego.

 

Decyzja ta została podjęta przez Śląski Urząd Wojewódzki i przekazana do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie, w celu ujęcia kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej w Katowicach – Podlesiu w Centralnym Wykazie Miejsc Pamięci Narodowej.

 

Nasze starania rozpoczęły się od ufundowania przez Bractwo Różańcowe tablicy inskrypcyjnej jako podziękowania przodkom w 85 rocznicę wzniesienia naszego kościoła.

 

Był on budowany w trudnych czasach Powstań Śląskich w latach 1919 – 1921, wymagających pokonania przez mieszkańców Podlesia wielu przeszkód materialnych i administracyjnych. Zostało to udokumentowane przez budowniczych datą „1920” wyrytą  po obu stronach wejścia do kościoła.

 

W maju 2008 roku zwróciliśmy się do Prezydenta Katowic z uzasadnioną prośbą o założenie w Wykazie Miejsc Pamięci karty ewidencyjnej i wpisanie do ewidencji zarówno kościoła jak i tablicy inskrypcyjnej. Nastąpiła konsternacja, gdyż w Wykazie Miejsc Pamięci nie był dotąd wpisany żaden kościół. Zwrócono się w tej sprawie o opinię do Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie. Zgodnie z tą opinią należało przedstawić dokumenty wskazujące na bezpośredni związek budowy kościoła z odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Dokumentem takim, przesłanym przez nas był zapis w Kronice Parafialnej, dokonany przez pierwszego proboszcza naszej parafii ks. Karola Wiencka. Ksiądz proboszcz wyraźnie zapisał, że głównym celem budowy kościoła przez ówczesnych mieszkańców Podlesia było wyrażenie wdzięczności Bogu za odzyskanie przez Polskę niepodległości i przywrócenie jej Górnego Śląska. Drugim dowodem była data budowy świątyni wyryta po obu stronach wejścia do niej.

 

Dzięki temu nasz kościół, jedyny jak dotąd w Województwie Śląskim, a być może w całym kraju, został uznany jako miejsce upamiętniające odzyskanie przez Polskę niepodległości po 125 latach niewoli pod zaborami.

(mgr Aleksandra Młynarska)